* เบียร์ ความนุ่มนวลบนฟองอันชวยชื่น *

กำเนิดเบียร์โบราณ
เชื่อกันว่าเบียร์มีมาเกือบ 9,000 ปีแล้วโดยชาวบาบีโลนเป็นชาติแรกที่คิดเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ขึ้นมาที่ต่อมาถูก เรียกว่าเบียร์ไว้สำหรับสังเวยเทพเจ้าของเขา ชาวบาบีโลนนิยมดื่มเบียร์กันทั้งบ้านทั้งเมืองโดยมีร้านขายเบียร์ผุดขึ้นมาทั่ว ราชอาณาจักรราวกับดอกเห็ดซึ่งแหล่งขายเบียร์ในยุคนั้นเรียกว่าBit Sikari ผู้บันทึกไว้ว่าชาวอียิปต์รู้จักทำเบียร์ทีหลังกว่า ชาวบาบีโลนแต่อียิปต์ก็เป็นชาติที่เก่าแก่ที่คิดค้นเบียร์ได้เอง

กำเนิดเบียร์ยุคใหม่
ประวัติศาสตร์ของเบียร์ยุคใหม่เริ่มที่ประเทศเยอรมันเจ้าตำรับแห่งเบียร์ โดยชาวเยอรมันโบราณได้เป็นผู้คิดค้นทำเบียร์ขึ้นในแคว้นบาวาเรีย โดยไม่ได้ลอกเลียนแบบการทำเบียร์จากชาติใด ๆ เครื่องดื่มที่มีฟองชนิดนี้ชาวเยอรมันทำจากข้าวมอล์ท ยุคนั้นเรียกว่า Peor หรือ Bior จนเพี้ยนมาเป็นคำว่า Beer ส่วนใหญ่ของผู้ทำเบียร์ในยุคนั้นได้แก่พระ ที่ต้องการชักจูงให้ผู้คนนับถือศาสนาคริสต์ โดยเอาเบียร์เป็นเครื่องล่อ

ปัจจัยทีใช้ในการทำเบียร์
เบียร์คือสุราชนิดหนึ่งที่จัดอยู่ในประเภทสุราแช่ (คือสุราที่ยังไม่ได้กลั่น) เบียร์แต่ละยุคโบราณมีวัตถุดิบและกรรมวิธีหลายอย่างได้แก่พวกธัญญาพืชนานาพันธุ์ และผลไม้ต่าง ๆ แต่ในปัจจุบันเบียร์ส่วนใหญ่ผลิตจากข้าวมอล์ทของข้าวบาร์เล่ย์เท่านั้นวิธีทำอย่างย่อคือนำข้าวมอล์ทไปบดแล้วต้มให้สุก หมักด้วยเชื้อยีสต์กับดอกฮอพ พาสเจอร์ไรซ์และนำเก็บไว้ในห้องเย็น 2-3 เดือน ก็จะได้น้ำเบียร์ที่ดื่มแล้วกระชุ่มกระชวยส่วนวัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตเบียร์มีดังนี้

• มอล์ท ( Malts ) มอล์ทคือการนำข้าวบาร์เล่ยมาเพาะให้งอกรากการทำเบียร์ให้ได้คุณภาพดี จะต้องเลือกข้าวบาร์เล่ย์ที่จะเพาะเป็นมอล์ทที่มีคุณภาพดี มีผู้ผลิตเบียร์จำนวนไม่น้อยที่ทุ่นค่าใช้จ่ายของต้นทุนโดยเอาธัญพืชอื่น ๆ เช่น ข้าวเหนียว ข้าวโพด ข้าวโอ๊ตและข้าวไรย์มาเป็นส่วนผสมในการผลิตเบียร์ สิ่งเหล่านี้ก็จะทำให้เบียร์มันและหอมไม่เท่าที่ควรข้าวบาร์เล่ย์ 2 พันธุ์ที่นิยมนำมาทำเบียร์ที่สุด คือ พันธุ์ ทู-ราว บาร์เล่ย์ และพันธุ์ ซิก-ราว บาร์เล่ย์ ผู้ผลิตเบียร์ในยุโรปส่วนใหญ่จะใช้สองพันธุ์นี้ เช่น เยอรมัน สเปญ ฝรั่งเศษ อังกฤษ และ เดนมาร์ก
• ฮอพส์ (Hops) ฮอพส์เป็นดอกไม้ที่มีรสขมและหอม มีคุณสมบัติเป็นยารักษาโรคหลายชนิด การนำดอกฮอพมาผสมในเบียร์อังกฤษเป็นชาติแรก คุณสมบัติพิเศษของฮอพคือ ทำให้เกิดกลิ่นหอมอันเย้ายวนในน้ำเบียร์ และขมลึก ๆ ดอกฮอพมีหลายพันธุ์ด้วยกัน
• น้ำ ( Water ) น้ำตามธรรมชาติที่ส่วนผสมของแคลเซี่ยมเหมาะสำหรับการทำเบียร์รสเข้มข้น เช่น ประเทศอังกฤษเบียร์ชนิดปอลเอล ผลิตที่เบอร์ตัน ออนเทรสต์ มีชื่อเสียงมาก เพราะน้ำที่นั่นมีปริมาณแคลเซี่ยมซัลเฟต (ยิปซัม) มากกว่าที่อื่นที่อเมริกา น้ำก็อิทธิพลต่อเบียร์ที่นั่นมาก เช่นน้ำจากทะเลสาบเฮมล็อคบริเวณดังกล่าวก็เป็นแหล่งผลิตเบียร์มีชื่อรายใหญ่หลายราย
• ยีสต์ ( Yeast ) การทำเบียร์ยุคโบราณใช้ยีสต์ตามธรรมชาติที่มีในอากาศทั่ว ๆ ไปในปี ค.ศ.1876 จึงได้มีการคิดค้นตัวยีสต์ จากห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ขึ้น ยีสต์ตามธรรมชาตินั้นเมื่อทำปฏิกริยาทางวิทยาศาสตร์น้ำส่า บางครั้งจะทำได้ตัวยีสต์ที่ให้กลิ่นรสที่เราไม่ต้องการ การเตรียมเชื้อยีสต์จากห้องปฏิบัติการเราสามารถควบคุมและเฟ้นตัวยีสต์ที่เราต้องการมาทำการหมักกับเบียร์ ได้ยีสต์ที่นำมาใช้กับเบียร์มีประเภทใหญ่ ๆ 2 ประเภท คือประเภทที่กินน้ำตาลจนอิ่ม แล้วซบเซาง่วงนอนตกไปอยู่ที่ก้นถังยีสต์ประเภทนี้ใช้ทำ ลาเคอร์เบียร์ ส่วนอีกประเภทหนึ่งตรงกันข้ามกับประเภทแรกคือ เมื่อกินน้ำตาลจนอิ่มกลับกระฉับกระเฉงลอยตัวขึ้นไปผาดโผนอยู่บนน้ำส่าของเบียร์

วัตถุปัจจัยอื่นที่ใช้เป็นองค์ประกอบในการทำเบียร์
ปัจจัยอื่น ๆ เหล่านั้น ได้แก่สีคราเมล ใช้ปรุงแต่งเบียร์ทำให้เบียร์มีสีสันเป็นเหลืองทอง หรือดำมืด หรืออาจเป็นจำพวกน้ำเชื่อมบางชนิดที่ผู้ผลิตเบียร์ผสมในน้ำเบียร์ให้มีเอกลักษณะจำเพาะเจาะจง ผู้ผลิตบางรายใช้หรือน้ำของเนื้อย่างผสมในเบียร์